Peranti plot seorang wanita melepasi dirinya sebagai seorang lelaki untuk melakukan peperangan, seperti dalam Syair Siti Zubaidah, adalah satu yang biasa dalam kesusasteraan Melayu dan Jawa, termasuk cerita-cerita Pandji dari Jawa dan hikayat dan syair dari Malaya. Contoh lain termasuk Hikayat Panji Semirang, Hikayat Jauhar Manikam, dan Syair Abdul Muluk. Karya kedua berkongsi beberapa plot persamaan dengan Syair Abdul Muluk. Ulama sastera Perancis Monique Zaini-Lajoubert menunjukkan bahawa, sebagai Syair Siti Zubaidah adalah tanpa tarikh, ia adalah mustahil untuk menentukan yang datang dulu.[3] Walau bagaimanapun, ahli sejarah sastera Cina-Melayu Liaw Yock Fang menyatakan bahawa Syair Abdoel Moeloek telah diterbitkan pada tahun 1847, kira-kira tujuh tahun selepas manuskrip terawal yang diketahui wujud Syair Siti Zubaidah.[4]

Sarjana sastera Malaysia Siti Hawa Salleh menulis bahawa Syair Siti Zubaidah adalah salah satu daripada beberapa cerita-cerita Melayu yang menggabungkan unsur-unsur Pengaruh India dan Timur Tengah, setanding dengan Syair Bidasari dan Syair Dandan Setia.[5] Ulama sastera G. Koster menggalakkan pandangan yang sama, menunjukkan bahawa Syair Siti Zubaidah dan Syair Abdul Muluk perlu mempertimbangkan "Pandji asmara diIslamkan".[6] Dalam syair Siti Zubaidah menekankan kesetiaan beliau kepada suami dan Tuhannya, hentikan kebiasaan tugas ibu untuk meneruskan perang. Akhirnya, menurut ulama sastera Malaysia Barbara Watson Andaya, "kesetiaan, ketaatan dan penyerahan kepada nasib, walaupun suami tidak setia, mendapat [Siti Zubaidah] status isteri."[7]

Abdul Mutalib menulis bahawa Syair Siti Zubaidah mungkin didasarkan pada peristiwa-peristiwa sejarah yang sebenar; sebahagian ulama Malaysia mencadangkan bahawa Kembayat Negara adalah perwakilan Campa (kini sebahagian daripada Vietnam). Liaw adalah kritikal pandangan seperti itu.[1]

Syair ini mengandungi banyak perkataan sajak tidak dijumpai di dalam kamus.[2] Corak berima juga digunakan sebagai alasan untuk tidak menyediakan butiran hubungan seks dalam cerita; dalam satu adegan penulis menulis "Cerita ini tidak akan dihuraikan/untuk ia terlalu sukar untuk mencari puisi."[7] syair ini tidak, bagaimanapun, menarik persamaan antara perang dan seks: dalam satu adegan Zainal Abidin memberitahu salah satu daripada menangkap Cina beliau "Kita harus berjuang di bawah kelambu/keris dan tombak kami memujuk dan belaian."[7]